bu insan milleti bir tuhaf gerçekten de.. ağladığında mesela.. illa ki birkaç damla yaş dudaklarına ulaşsın diye bekler, ancak sonra siler yanaklarını.. içten içe hoşuna gider herhalde tuzlu tadı.. ama bu tadı çok fazla almayı da istemez.. fırsat bulmuşken birkaç damla daha, o kadar; insan pek sık ağlamıyor sonuçta, yıl içinde yenilen doğumgünü pastası miktarıyla yarışabilir herhalde ağlama sayısı.. sonra da siler gözyaşlarını.. kendine acımaya devam eder..
bööyle de manyak bir canlı türü işte insan..
p.s. sadece fark ettim, o kadar.. Allah'a şükür, keyfim yerinde :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder