Allah'a emanet..

caddelere yakın kedi-köpekler gördüğüm zaman hep derim ki "Allah'ım.. bu hayvancıkları koru.. birine bir şey olacağı varsa lütfen benim karşıma çıkar onu, ki sırtını dönüp gidecek birine muhtaç olmasın.." işte bugün dualarım kabul oldu.. anacaddenin kenarına karşılaşıp beslediğim köpek kardeşlerimden birine arabanın biri çarptı.. ve yavaşlar gibi yaptıktan sonra kaçtı gitti!!. zavallım, kolunu havada tutup acınası sesler çıkarmaya başladı.. onca arabanın ortasına atlayabileceğimi hayal edemezdim herhalde.. koca köpeği kucaklayabileceğimi de.. neyse.. bir yerine bir şey olmamış şükürler olsun ki.. çok sevgili veterinerlerimizden biri hem muayene edip hem de iç kanamaya karşı gerekli iğneyi yaptı hayrına..

asıl olay ondan sonra başladı tabii.. köpek kişisini bulduğun civara geri götürmek gerek.. tanımadığı yerde salıveremezsin ki.. topallasa da iyi olduğunu bildiğimden, tuttum tasmasından, götürdüm köpek popülasyonuna ev sahipliği eden parkın bir ucuna.. çıkardım ödünç tasmayı..

"hadi git.."

"yok gitmem.."

"yahu git kızım.. hadi geçmiş olsun.."

"e ne güzel seviyodun sen beni.. neden gidiim ki şimdi.. bak arkadaşlarım da uzaklaşmış zaten.."

"evladım sen onları bulursun.. keşke sen de bizle yaşayabilsen evde.. ama annemi de harcayamam ki ben.. komşular yüzünden de bahçeye yerleşemezsin.."
"yok valla gitmem.. sen benim sahibim ol artık.."

böyle sürüp gitti bir süre..

sonra filmlerdeki o ayrılık sahnesi aklıma geldi.. çok sevgili kardeşim tek başına ayakta kalmak zorundaydı.. ve insanlara da güvenmemesi gerekiyordu.. yerden taş alıyormuş gibi yaptım.. tık yok.. hatun bana güvendi bir kez.. ama birlikte eve dönmemiz imkansız.. zaten ben istiyorum diye kedi sahibi olduk en başta.. şimdi de köpek götüremem ki eve.. anneme huni almam gerekir o vakit.. minik bir taş alıp yanına yöresine denk getirdim "höt-möt" diye yüksek sesle bağırarak.. inanmak istemedi başta.. ama sonra sanırım "bu da insanmış, kahretsin.." diyerek hayal kırıklığı içinde yoluna devam etti..

şimdi ben nasıl hayvanları insanlara tercih etmemeyim ki?? yok kardeşim yok.. sevmiyorum iki ayaklıları.. maymunlara karşı bile temkinliyim.. insan ve türevlerinden itinayla kaçınma dönemi geri hayatıma dönmek üzere korkarım ki..

p.s. sokak köpeği fotoğrafı bulmak için google daldığımda ilk sonuç sayfası beni sokak köpekleriyle ilgili bir bloga yönlendirdi.. sizin de aklınızda bulunsun, belki bir yardımımıza ihtiyaçları vardır/olabilir.. işte şurası..

p.s.2. en üstteki fotoğraftan birkaç dakika sonra bir köpek daha katılmış kareye.. sebebini merak ederseniz o da şurada..