yıllardır zaman zaman karşıma çıkan o soruya sonunda içime sinen, tatmin edici bir cevap buldum.. oohhhhh!!! nasssıl rahatladım bilemezsin.. artık cevabım hazır yahu! yeri geldiğinde yapıştırıciim:
-söyle bakalım demo, bir süper kahraman olsan hangisi olurdun?
-ehehehee.. tabii ki deadpool!
çocukken sorsalar cüneyt arkın veya herhangi bir karateci olmak isterdim :) ama bir sorunumuz vardı houston: o/onlar süper kahraman değildi..
sonra superman ile tanıştık (meraba canım.. yaşım ortaya çıktı!!!) ama o da kızsal bakış açısından kendisi olunacak değil, tayt üstü kırmızı donuna rağmen kendisine aşık olunacak adamdı..
sonra ortaokul yıllarımda jean claude van damme listeye ilk sıradan giriş yaptı!! ama o da olmak istemiyordum.. onu ve dolph lundgern'i sadece seyretmeyi seviyordum.. zaten onlar da süper kahraman değillerdi! tam yeri gelmişken, evrenin askerlerini sinemada en az beş-altı kez seyretmişimdir.. o zamanki demo için tam bir şölendi.. şimdiyse yüzüme gülümseme yayan bir anı :)
neyse.. sonra araya bu kez çok yıllar girdi.. malum soru hep cevapsız kaldı.. hahahahhaaa :)) nasıl bir çevrem varsa, bu soru durmadan karşıma çıkıp duruyor :)) listede bu kez kedi kadın vardı ne yazık ki :( ama onunla ilgili bildiğim tek şey kedicil biri olduğu, o kadar.. daha fazlasını öğrenmeyle de hiç ilgilenmedim.. meeh.. dişi süper kahramanlar genelde aynı, poison ivy falan.. bebeğim burda kim daha sexy yarışması yapmıyoruz ki.. sağlam bir süper-dövüşte kim karşısına çıkan her şeyi ve herkesi etkisiz hale getirip hayatta kalabilir onu tartışıyoruz! teallaaaam.. kedi kadın seçeneğinin ısıtılıp ısıtılıp karşıma çıkarılmasının bir sebebi de herkesin beni kedici sanması!! değilim hüleaaayyynn!! hayvancıyım ben!! tek bir türe daha yakın değilim.. tüm kardeşlerime aynı mesafedeyim, hepsiyle aynı ruhu paylaşıyoruz ve hepimiz biriz, o kadar!
veeee işte o gün geldi!! deadpool ile tanışıldı.. ooohh yeaahh baby!! beklenmedik, planlanmamış bir anda:) ama belli ki doğru yerde, doğru zamanda :)) işte yıllardır aradığım cevap oydu! artık biliyorum ki, ben deadpool olmak isterdim!
bir süper kahraman olabilsem neden deadpool olurdum peki? iki kocaman temel sebebi var:
şiddet dozu ve espri anlayışı
daha ilk beş dakikada görüyoruz ki hiç acımadan öldürüyor.. o bir master of collateral damage! bok yoluna giden insanın haddi hesabı yok :))) hedefine doğru ilerlediği yolda karşısına çıkan herkesi öldürüyor.. üstelik bunu çok doğal bir şekilde yapıyor, yani canice bir zevk alarak falan değil.. "e hayatım yoluma çıktı.. ve pek fazla vaktim yok.. en pratik çözümü uyguluyorum.." tavrıyla.. tavrına heyran :)
ama pratik ve hızlı davranırken de beni benden almayı ihmal etmiyor, adam sanat yaparak öldürüyor resmen! oooo tanrımmm!! ve iki silahı aynı anda etkileyici bir şekilde çift silah kullanabilenlere ne kadar hayran olduğumu daha önce keşfetmiştim (bkz . the mummy filmini izlerken) ve artık biliyorum ki, bu sahne aynı zamanda başarılı bir turn-on!!
peki espri anlayışını neden bu kadar kendimle özdeşleştirebildim? bir espri aklıma geldiğinde ortam ne kadar uygunsuz da olsa, o espri ne kadar offensive de olsa ben onu yapar, hakkını vererek de gülerim arkadaş! harcamam, anı kaçırmam.. o kadar.. deadpool da öyle :)) ortalıkta kafalar uçuşuyor, millet ölüm-kalım derdinde, bizimki pozisyonu yakalamış, yerde yatan adamın üstünden geçerken çömüp "teabaggeeed!" diyerek gülerek uzaklaşıyor :)) iş komikliğe gelince tamamen şuursuzca davranılması gerektiğini düşünüyorum, evet :))
ohh! bir derdim daha çözüldü, darısı diğer dertlerime :)
p.s. deadpool'dan önce fawlty towers (tercihen s2e1) izleyiniz.. biz 'tesadüfen' izledik.. ve film esnasında bir an için çok güldük.. bkz. kozmik şaka ve hatta onun için de bkz. şakacı melekler :)
görsel şoordan
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder