etik ?

öğretmenlerin de acaba doktorlarınki gibi gizlilik sorumluluğu var mıdır? yani sınıfta konuşulan sınıfta kalmalı mıdır (dışarı çıkmamak anlamında tabii ki yahu, sınıf geçememekle ne alakası olabilir ki!)?

eğer bu sorunun yanıtı “evet”se başım büyük dertte demektir.. üstelik yalnız da gitmem, saygın öğretim kurumlarımızdan birinin yarı kadrosundan fazlasını da yanıma alırım ki, her nerede olacaksak orada canımız sıkılmasın, öğrencilerin yaptıkları saçmalıkları anlatıp gülelim diye (sadece anlatmak, çünkü orada komik kağıt fotokopilerini asacak bir pano bulunmadığı gibi, panonun orijinali de kanıt olarak alıkonulmuş olacaktır muhtemelen).. maksat vakit iyi/çabuk geçsin..

doktora ve yanındakilere en önemli ve hatta mahrem dertlerimi anlatıp çok da saçma sapan sorular soruyorum bazen.. peki ya onlar da benim gibilerse?? yani birinin blogunda kendi yaptığım bir geri zekalılığı okursam bir gün?!?! tabii ki ortalığı ayağa kaldırır, beni yıllarca tatillere götürüp yaşatacak tazminatı alırım –o yılları burada harcatacak bir mahkemede değil elbette, anlaşma/pazarlık yoluyla..

bir an karşılaştırınca buldum cevabı.. öğretmenler bu gizlilik anlaşmasından muaflar.. çünkü sınıfta başka bir sürü öğrenci de var ve yapılan komiklik/salaklık onların da önünde vukuu bulduğu için kamusal hale geliyor*.. doktordaki gibi sadece profesyoneller yok ortamda.. zaten onların hipokrat yemini var, çarpabilir –ki bu da başlı başına ayrı bir konudur..

evet, canım blogum sayesinde yine bir çıkmazdan çıktım ve de vicdanıma azap olan konulardan birinden yine kendileri sayesinde kurtuldum.. hatta yıllardır en sevdiğim eğlenme yöntemlerinden biri olan sınıf-ödev-sınav anıları isimli koleksiyon çalışmasını oluşturmaya ve buralara taşımaya karar vermiş bulunmaktayım an itibariyle –netekim cümlenin kendisi de kararın bu anda alındığının en iyi kanıtıdır..

*emin olamadım bu laf buraya uydu mu uymadı mı, ama sonuçta halktan bir grubun kullanımına açık bir anı haline gelmekten bahsediyorsak neden olmasın ki..