bütün gece eğlenmek.. çıkınca köpeği görmek.. onu severken, sarhoş güruhun "o suçlu" demesi... etrafa bakınmak.. insan seviyesinde baktığın için bir şey görememek.. "kediyi öldürdü" demeleri... hayatında belki ilk belki de en çok ikinci kez can çekişene tanık olmak... kediyi kendi haline bırakmak..
aşşaalık şehir şartlarının -insanların!!!!!!!!!- hayvanı hayvana kırdırmasına tanık olmak!!!..
kabusunu görmek üzere eve gitmek :(((
buraya döküp, kabus görmemeyi ummak bencilce !
edit: dün gece malum köpekle karşılaşıp (bkz. yukarıdaki kardeşim) artık zor yürüdüğünü fark edip, sanırım hayatımda ilk kez bir hayvanın dünyadaki vaktinin azaldığına üzülmedim.. yine de onu çok seviyorum..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder